Al jaren is het beleid van de KNHB dat alle spelers van 16 jaar en ouder een scheidsrechterskaart moeten halen om te mogen spelen. Ik denk een mooi streven om op die manier er voor te zorgen dat er enerzijds meer scheidsrechters op het veld rondlopen en anderzijds (en misschien is dat nog wel belangrijker) dat alle spelers snappen hoe lastig het is om een wedstrijd goed te fluiten. 

Er is helaas niet een standaard manier om een wedstrijd te fluiten: een wedstrijd van bijvoorbeeld MD5 waarin de speelsters nog erg moeten wennen aan de grootte van het veld vraagt een andere manier van aanpakken dan een potje van bijvoorbeeld HVLB, waarin een groep (top-)hockeyers van welleer bloedfanatiek zijn. Voor de scheidsrechters van dergelijke wedstrijden heb ik dan ook bijzonder veel bewondering.

HC Twente is bijzonder goed bezig om de eerste doelstelling van deze regel te halen: meer scheidsrechters. Zelfs zo veel dat het voor de arbitrage commissie bijna ondoenlijk is om alle scheidsrechters te beoordelen op hun kwaliteiten. Echter de tweede doelstelling lijkt in veel gevallen vergeten te worden. Nog maar al te vaak wordt er gemopperd en gezeurd op en over de scheidsrechter. Dit terwijl het voor veel arbiters een "moetje” is om op zondag in alle vroegte met een fluit op het veld te staan. 

Ik zou dan ook alle spelers op willen roepen om voor, tijdens en na de wedstrijd stil te staan bij de "opoffering" van de scheidsrechter. Probeer hem of haar te helpen om te verbeteren door het leveren van tips in plaats van commentaar. En dan niet direct na de wedstrijd op het veld, maar in het clubhuis onder het genot van een drankje. #scheidsbedankt

Groeten,

Geert Wubben

arbitrage HC Twente